Το εισόδημα του γιατρού απειλείται από προσωπικούς, αλλά και επαγγελματικούς κινδύνους.Η μελέτη αξιολογεί και τις δυο κατηγορίες κινδύνων, επομένως ο γιατρός αντιμετωπίζεται ολιστικά, σαν ιδιώτης και σαν επαγγελματίας.

Η δεύτερη παράμετρος που καθιστά την μελέτη σημαντική είναι το γεγονός ότι σε αυτήν εξετάζονται κίνδυνοι που είτε:

α) ο γιατρός δεν γνωρίζει ή και αν τους γνωρίζει έχει υποτιμήσει το μέγεθος των οικονομικών συνεπειών που επιφέρουν.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η μάστιγα της εποχής, το γνωστό “hacking”. Δεν είναι ευρέως γνωστό ότι οι γιατροί αποτελούν κύριους στόχους των hackers.

Επιπλέον, δεν είναι ευρέως γνωστό πόσο σημαντικές οικονομικές συνέπειες έχει η επέλευση αυτού του κινδύνου (τεράστια διοικητικά πρόστιμα, αποζημιώσεις ασθενών που κατέθεσαν αγωγή, λύτρα στον hacker, νομικά έξοδα, έξοδα αποκατάστασης συστημάτων και δεδομένων κλπ).

β) κίνδυνοι που ο γιατρός γνωρίζει, αλλά είναι αμφίβολο αν έχει πάρει μέτρα προστασίας ή αν έχει λάβει δεν γνωρίζει αν είναι επαρκή.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ιατρική αστική ευθύνη. Ο μέσος ανασφάλιστος ιατρός αγνοεί ότι μεσοσταθμικά οι αποζημιώσεις ασθενούς για ιατρικό σφάλμα ανέρχονται στις 310.000€.

Επιπλέον, πολύ λίγοι ασφαλισμένοι ιατροί έχουν την τεχνογνωσία να εκτιμήσουν πως λειτουργούν τα ασφαλιστήρια συμβόλαια αστικής ευθύνης.

Για παράδειγμα, αν υπάρχει επαρκής κάλυψη σε ιατρικά σφάλματα που εδράζονται στα άρθρα 11 και 12 του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας και για τα οποία έχουν επιδικασθεί αποζημιώσεις ύψους ακόμα και 800.000€.